Açıkça söyleyeyim: bu cevapları samimi bulamadım, bulmuyorum çünkü Survivor'ın en az siyasi gelişmeler kadar memleket gündemini belirlediğini düşünüyorum.

Bir dönem TV'de magazin programı sunmuş biri olduğumdan da  'Ay ben o tarz programları hiiç takip etmem, izlemem' deyip 'ünlü'ler hakkında benden daha fazla şey bilen çok insanla  da karşılaştım. Kısacası bunlara karnım tok, yemiyorum. Tamam, benim gibi fanatik bir Survivor izleyicisi olmayabilirsiniz ama yarışmadan haberdar olmamak da ne bileyim, pek de mümkün değil sanki...Neyse gelelim bu senenin Şampiyonu Nisa'ya. Ben bu sezon yarışmanın hiçbir bölümünü kaçırmadım hatta Masterchef bitti ve buraya transfer oldum diyebilirim. O nedenle de tüm yarışmacılar hakkında belli bir fikre sahibim ve Nisa'nın kupayı  kaldırmasını sevinçle karşılayanlardanım.Evet, bir kadın şampiyon olması beni ekstra mutlu etse de Nisa'nın sırf kadın kontenjanından şampiyon olduğunu da düşünmüyorum. Bence o bu sonucu samimiyetine, gerçek olmasına borçlu. 'Uyuyarak yarışmayı kazandı' diyenler, 'torpil yapıldı' diyenler, 'hak etmedi' diyenler var. Bunları okuduğumda üzülüyorum ama Allah'tan herkesi memnun etmenin mümkün olamayacağını anladığım yaşa geldim.  Nisa uyudu çünkü uykusu vardı, ağladı çünkü o an içinden ağlamak geliyordu ve bazen birilerine laf sokabileceği, bilindik tabir ile 'prim kasabileceği' zamanlarda da kocaman kahkahalar attı. Kısacası bence Nisa hiçbir hareketini planlayarak yapmadı ve belki de bu bazılarını çok rahatsız etti. Belki de stratejik davranan insanlara o kadar alıştık ki bu genç kızın başarısı bize 'fazla' geldi.Son olarak hazır samimiyetten dem vurmuşken Acun Ilıcalı'dan da bahsetmek gerektiğini düşünüyorum. Ne yazık ki çok kısa bir dönem birlikte çalışma şansını elde ettiğim, çok başarılı bulduğum biri ve her ne kadar arada sırada kimileri ardında başka şeyler arasa da bence samimi bir insan.Burada samimiyet derken Instagram'a filtresiz fotoğraf koymaktan fazlasını kast ettiğimi de belirteyim. Samimiyet  bence olanı olduğu gibi kabul etmek. Ne bir fazla ne de bir eksik. Ilıcalı'nın Batuhan Karacakaya'nın ailesi ile girdiği tartışmada yaptığı işi savunurken kurduğu cümleleri de bu nedenle samimi buluyorum.

Ortada bir noter var, ortada bir oylama var ve ortada bir sonuç var.

Evet Batuhan'ın ne kadar istekle mücadele ettiğini hepimiz gördük, evet o da en az diğer adaylar kadar şampiyonluğu hak ediyordu belki de. Ama olmadı, halk bir karar verdi ve kupa çekik gözlü, hayalperestliği ile bizlere hayal kurmayı hatırlatan Nisa Bölükbaşı'nın oldu. Bence bundan sonrası sessizlik olmalıydı. 'Hak yendi' gibi açıklamalar, sitemler yerine meseleye daha geniş bir çerçeveden bakılmalı ve insanların sevgisini kazanmanın en az kupa kadar önemli olduğu fark edilmeliydi. Yani diyeceğim o ki Batuhan'ı korumak adına edilen her cümlenin ona zarar verdiğini ve ileride onu daha da çok üzeceğini düşünüyorum. Belki yanılırım, belki o bu sitemkar tavrını hep sürdürür kim bilir... Ama içimden bir ses öyle olmayacağını söylüyor. Ve zaman denilen meret şu hayattaki en önemli şey. Hızla geçmeden, geriye alınmayacak sözler sarf edilmeden bu sezonu hak ettiği huzurla bitirilmesini umuyorum.Bunu iki genç ismi de severek izleyen ve yapım ekibini az çok tanıdığım için adaletlerine güvenen bir izleyici olarak istiyorum.Hepsi bu. Umarım sosyal medyada yapılan yorumlar giderek daha az kırıcı bir hal alır ve o insanlar o adada birlikte geçirdikleri zor ayları gülümseyerek anabilecek hale gelirler...Umarım. InstagramFacebookTwitter