Kurtuluş Savaşı'na katılan her kahramanının kendine özgü bir hikayesi vardır. Ancak Ali Şamil Güler'in öyküsü, kuşkusuz en ilginçlerinden biridir.

Birinci Dünya Savaşı’nın ilk yıllarında Enver Paşa, Doğu Cephesi’ni teftişe gittiğinde, kendisine sadece 110 cm boyu olan Ahlatlı bir genç hediye edilir.

Ali Şamil’in görevi sarayda Enver Paşa ile eşi Naciye Sultan’ı eğlendirmektir. Ama Birinci Dünya Savaşı’nda işler ters gidince, Enver Paşa aniden İstanbul’dan ayrılır.

Efendisiz kalan Ali Şamil, bu kez Padişah Vahdettin’in kızı Ulviye Sultan’ın sarayına alınır. Sarayda ilginç elbiselerle ortalıkta dolaşıp Sultan’ı eğlendirmeye çalışmaktadır.

Ali Şamil, diğer saray soytarılarına benzememektedir. Hazırcevaplığıyla kısa zamanda herkese kendisini sevdirmiştir. Kısa boyuyla alay etmeye kalkanları pişman edecek bir zekaya sahiptir.

Sultan’ın eşi, İsmail Hakkı Bey, Ali Şamil’i çok sevmektedir. Aralarındaki iddialı tavla partileri meşhur olur. Sarayda günleri tavla partileriyle geçerken, Anadolu’da Milli Mücadele hareketi başlar.

İsmail Hakkı Bey mert bir subaydır ve Ulviye Sultan’la bir geçimsizliği bahane ederek Anadolu’ya geçmek için gizlice hazırlık yapar. Bu işi herkesten sakladığı halde, Ali Şamil’den gizleyemez.

Ali Şamil’in küçücük göğsünde kocaman bir aslan kalbi çarpıyordur. İsmail Hakkı Bey kendisini yanında götürmek istemeyince “Ya beni de götürürsün, ya da her şeyi Sultan’a anlatırım,” der.

Böylelikle ikili, sarayın kuş tüyü yataklarını bırakarak üç yıl sürecek meşakkatli bir çadır hayatına doğru ilk adımlarını attarlar. Sahte hüviyet ve köylü elbiseleriyle İngilizlerin kontrolünü aşarlar ve Adapazarı’na ulaşırlar.

Mustafa Kemal ikilinin hikayesini duyar ve onları Ankara’ya getirtir. Burada toplanılan bir evde Mustafa Kemal’le buluşurlar. O gece, hayatının en unutulmaz gecesidir çünkü Mustafa Kemal misafirleriyle sohbet ederken, onunla da kadeh tokuşturur.

Burada İsmail Hakkı Bey, kendisine verilen büro işini reddedip cepheye koşunca, Ali Şamil’e de büyük işler düşer. Kendisine bir er elbisesi bulur, bunu boyuna göre yaptırır.

Saray hayatının konforlu yaşamını terk edip, Kurtuluş Savaşı’nın zorlu mücadelesine girişen bu “aslan yürekli cüce”nin yılları cepheden cepheye düşman peşinde dolaşmakla geçer.

Osmanlı’da “gülünen” Ali Şamil, Cumhuriyet’te “Güler” soyadını alır. 9 Eylül’de girdiği İzmir’den ayrılmak istemez ve Basmane Garı'nda memur olur.

Yaşamının daha sonraki yıllarını İzmir’de geçirir. İki kez evlenip boşanır ve İzmir'de hayata gözlerini yumar.