Sabah Gazetesi'nden Arzu Avcı'nın röportajı...

■ Kaç gündür karantinadasınız?

İnanın saymayı bıraktım. Ülkemizde birincil olgu açıklandığı günden itibaren yuvamdayım. Yalnızca Anneler Günü'nden önce anneme kapıdan uğradım. Beş dakika görüp döndüm.

KARARLAR ALDIM

■ Günleriniz nasıl geçiyor bu dönem?

Her gün sporumu ihmalkârlık etmiyorum. Kitap okuyorum, terasta bitkilerle uğraşıyorum, fotoğraf yapıyorum, yeni şarkılar üretiyorum. Mutfakta olmayı defalarca çok severdim fakat son zamanlarda yoğun iş programım nedeniyle uzaktan kalmıştım. Karantina döneminde her gün mutlaka mutfağa girdim. El lezzetimin iyi olduğunu söylerler, özellikle zeytinyağlı yemeklerde harikayım.

■ Tek başınıza ailenizden uzak elde etmek psikolojinizi nasıl etkiledi?

Zaten meslek ve aile dışarıda çok sosyal bir yaşamım yoktu. Tabii bu süreçte ailemden, arkadaşlarımdan öbür kalmak beni üzdü. İki aylık süreçte annemi bir kez gördüm ama her şeyin başı afiyet, inşallah hoş günlerde kavuşacağız.

■ Psikolojinizi nasıl koruyorsunuz?

Enerjimi yüksek tutarak. İyi günlerin geleceğine inancım tam. üstelik üretim yaparak psikolojimi koruyorum.

■ Koronavirüs salgını size neler öğretti?
Cümbür Cemaat gibi ben de birçok şeyin değerini anladım. Kendimle baş başa kalarak içime döndüm. İşlerim ve geleceğimle alakalı düşünme fırsatım oldu. Yeni kararlar aldım.

GERİ DÖNÜŞLER İYİ

■ Müzik, bugünlerde en çok bere alan sektörlerden biri oldu. Bir sanatkâr olarak bu durumu değerlendirir misiniz?

Koronavirüs öncesi Youtube kanalıma her hafta CKM konserimden bir şarkı yüklemeye başlamıştık aslında; devamı da bu sürece denk geldi. Her cuma dinleyicilerimle buluştum. Dijital düşme ile ilgili sayısal bir bilgim değil ama öteki platformlarda sık olamasa da takipçilerim için yaptığım canlı konserlerin geri dönüşlerini mükemmel aldım. Bu günler geçecek ve yeniden her zaman beraber bir ağızdan şarkılar söyleyeceğiz.

■ Salgın sonrası yapacağınız birincil şey nedir?

İlk şey natürel ama; annem ve kardeşlerime kavuşup onlara sarılmak.

TÜRKİYE'NİN KORONAYLA MÜCADELESI BÜTÜN BİR BAŞARI HİKAYESİ

■ Dünyayla kıyasladığınızda Türkiye'nin sıhhat sistemi hakkında neler söyleyeceksiniz?

Ülkemizin başarısı ile gurur duydum. Çok ümitli. Bu süreçteki başarımız motivasyonumuzun daha yüksek kalmasına niçin oldu. Öteki ülkelerdeki sistemin başarısızlığından kaynaklanan görüntüler hiç iç açıcı değildi. Şükürler olsun böyle olaylar görmedik ülkemizde. Ayrıca çoğu ülkeye gönderdiğimiz yardımlar da bir başarı hikayesi olarak tarihe geçti. Ne mutlu kötü gün dostu olabildik.

MAKARNA PİLAV YEMEM

■ Fiziğinizi gözetmek için neler yaparsınız?

Yediğime, içtiğime uyarı ederim. Bence ben sahnede kilo veriyorum. Yazın meyve ve sebze yemeyi fazla severim. Makarna, pilav tercih etmem. Pilates ve kan akışını hızlandıran hareketler yapıyorum. Pırasa yemeğim hoş olur, rahmetli anneannemden öğrenmiştim Arnavut'uz biz. Pırasayı sevmeyen bile yiyor.

BU BAYRAM KEZA SAHNEDEN AYRICA AILEMDEN UZAKTAN OLACAĞIM

■ Önümüzdeki Ramazan Bayramı'nı nasıl geçireceksiniz?

Tek başıma, telefonla ve görüntülü konuşmalar ile kutlayacağım. Senelerdir sahnede ailemden uzakta geçiriyordum bayramları, tüm özel günlerde olduğu gibi. Bu sene keza konser veremiyorum, ayrica de ailemi göremeyeceğim. Zorlama aslında. Yine söylenilecek tek söz; önce sağlık durumu olsun.

■ Bayram mesajınız var mı sevdiklerinize?

Herkese iyi bayramlar diliyorum. Sağlıklı, mutlu günlerde kavuşmamız dileğiyle. Büyüklerin ellerinin öpüldüğü, sarılıp kucaklaşabileceğimiz nice bayramlarımız olsun.

■ Bayram anınız var mı?

Bayram anısı deyince aklıma anneannemde kurulan büyük masalar, bütün sevdiklerimle yenilen yöresel akşam yemekleri ve her çocuk gibi şenlikli ayakkabılarım aklıma geliyor.

DÜNYAYI GEZDİM ÜLKEMDEN GÜZELİ DEĞIL

■ Nasıl bir hayat düş ediyorsunuz?

Dünyanın her yerini ziyaret etmek istiyorum lakin bu fazla para ve süre isteyen güç bir şey. Sahiden biraz biraz başladım. Örneğin yaşlanmayı istediğim yeri seçtim: Göcek. Aslında elim ayağım tutarken oraya yerleşmek istiyorum. Karavanım var, kampçıyım ben. Şu an annemler karavanda kampta. Çocukluktan beri aile geleneğimizdir kamp gerçekleştirmek. Doğayla beraber büyüdüm. Mangal kokusu duyduğumda babam aklıma kazanç çünkü daima mangalı babam yapardı. Onu fazla özlüyorum. Ağaçlı, taş bir ev istiyorum. Bir diğer hayalim de taş konutumun yanına kahveci açılmak. Amerika'ya gideyim, orada yaşayayım, hiç böylece hayallerim yok. Bu ülkeyi çok seviyorum ben. Dünyayı geziyorum ama ülkemden daha güzel bir yer yok. Kendimi zaten oralara ait hissetmiyorum, buraya aidim ben. Ege şivesi ile konuşan bir amca görünce sarılıp öpesim geliyor.