Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Öğretim Üyesi olan Alev Kara, SÖZCÜ HaftaSonu‘na konuştu ve corona virüsü sürecinin herkese yaşamın kıymetini öğrettiğini de söyledi… İşte Ateş Öğretmen’nın sorularımıza verdiği yanıtlar:

– Alev Kara'nın hikayesi nerede başladı?

1970 Ankara doğumluyum. Babam devlet memuruydu.  Sahiden yaşamımın tamamı Ankara'da geçti. İki çocuklu bir ailenin büyük çocuğuyum. her zaman saygı ve sevgi ile birlikte büyüdük ve hala doğduğumuz şehirde yaşıyoruz.

– Nasıl bir öğrenciydiniz?   

genellikle başarılı, fakat karnesinde not çeşitliliği olan bir öğrenciydim. Ankara Lisesi'nde okudum. En zorlandığım ders gerçekten müzikti. Lisede o nedenle seçmeli ders olarak Almanca seçmiştim fakat okulu bitirirken İngilizce Tıp Fakültesi'ni kazandığımı öğrenen tanıdık olmayan dil öğretmenlerim fazla mutlu olmuştu.

ÇOCUKLUĞUMDA HAYALİM ASTRONOT OLMAKTI

– Hayaliniz miydi hekim almak?

İlkokulda birçok çocuğun o dönemde fazla önde olan uzay çalışmaları sebebiyle büyük olasılıkla gerçek dışı astronot olmaktı. Ortaokul dönemi ise azıcık daha realist olarak astronotluktan pilotluğa kaydı. Lise yıllarının son günü dahil, elektrik elektronik veya bilgisayar mühendisliği istedim. Oysa ne oldu ise sınavdan önceki gece puan olarak en yüksek olan ve benim de tek tıp tercihim Hacettepe İngilizce Tıp listeye girdi ve şansım sonucu da oldu.

– Çocuk hastalıklarını seçmenizin özel bir nedeni var mı? 

Öğrencilik yıllarında, hasta gelen çocukların kendilerini iyi hissettikleri anda ayaklanmaları, oyun oynamaya başlamaları, şikayetleri ne ise çok net açıklama etmeleri ve enerjileri benim önceliğimin çocuklar olmasına neden oldu.

Prof. Dr. Ateş Kara

– Eşinizle nasıl tanıştınız?

Eşim, yaşam arkadaşım, yoldaşım… Üniversite döneminde tanıştık, eşim de hekim ve o bana göre biraz daha güç bir alanda Radyasyon Onkolojisi Uzmanı. Benzer sınıfta olmanın avantajı ile onun aklını çelmeyi başardım ve sonrasında da Pınar ile defalarca birlikte ilerledik.

– İkinizin de hekim olması zor mu?

Çok, özellikle kızımız açısından, ama bu zorluğu Pınar yöneterek benden kaynaklı olan açığı da daima kapatarak idare etmeyi başardı.

– Karantina günleriniz nasıl geçiyor?

En büyük avantajı tüm yoğunluğumuza karşın kızımızın, üniversitede okuyor, yanımızda olması, birlikte olmamız oldu. Fiilen bütün babalar için kız çocukları fazla değerlidir. Oysa benim için kızımın yaşamıma kaynak olduğunu da söylemek istiyorum.

– Kendinizi ve ailenizi virüsten nasıl korudunuz?

Söylediğimiz kurallara birebir uyarak, hastanede de dıştan da…

– Bu işlem size neler kattı? 

Yaşamın ne dek değerli olduğunu gerçekte, gündelik yaşamın hızlı akışı içerisinde fark etmediğimiz birlikte yemek yemek yemenin, sokakta yürümenin, parkta oturmanın ne dek hoş, zorunlu ve en değerli, paha biçilmez olduğunu görmemizi sağladı.

– Normalleşmenin başladığı şu günlerde milyonlara neler öğüt edersiniz? 

Hepimizin artık yorulduğu ve sıkıldığı günlerdeyiz, ama aramızdaki maddesel mesafeye, maskeye, hijyen kurallarına lütfen sıkı sıkıya uyalım…

– İkinci bir dalga yaşanabilir mi?

Olasılığının var olduğunu düşünerek hazırlıklarımızı yapmamız gerekli… Aşı geliştirme çalışmaları bugün için beklediğimizden seri ilerliyor ama etkili bir aşıya ulaşmamızın süre alacağını düşünerek bizlerin kurallara uymaya devam etmemiz zorunlu.

Sabırlı ve azimlidir siz ağlarken bir anda güldürmeyi başarır

Alev Kara'nın yoğun korona günlerinde en büyük destekçisi kendisi gibi hekim olan eşi Şakire Pınar Kara. Radyasyon Onkolojisi Uzmanı olan Dr. Pınar Kara yaşadıkları süreci şöyle anlatıyor:

*Bu süreçte yaşamın gerçekten ne dek yalın ve basit olduğunu, doğanın bizim gereksiz tüketimlerimiz olmadığında kendini ne dek da ivedi yenileyebildiğini gördük.

*Ateş, yaşam felsefesi sade ve cana yakın, yeni şeyler öğrenirken bir çocuk dek heyecanlı, ailemiz ve dostları için yumuşacık kalbi ile her zaman ihtiyacımız olan desteği vermeye her daim hazır, çalışırken inanılmaz sabırlı azimli, siz ağlarken aniden güldüren kişidir…