3 kıtaya hükmetmiş, anlı şanlı kralların ve devlet başkanlarının yüreklerine korku salan Osmanlı'nın son dönemlerinde yaygınlaşan genelevler bir dönem İstanbul gündemine damgasını vurmuş. Şairler şiir yazmış, yabancı yazarlar anılarında övgüyle bahsetmiş.
Kaynak1 Kaynak2Genelev her ne kadar İslam kültürü ile örtüşmese de Osmanlı'nın özellikle son dönemlerinde yaygınlaşmış.
Osmanlı'nın her döneminde fuhuş vardı ama bilinen ilk yerleşik genelevler Sultan Abdülaziz döneminde kurulmaya başlıyor.
Fuhuş bir dönem o kadar yaygınlaşır ki adı sadece fuhuşla anılan sokaklara halk artık isimler vermeye başlar: Melek Girmez Sokak
1812 yılındaki veba salgının nedeni olarak bu sokak gösterilir. Genelevler yıkılır, yerine Hidayet Camii yapılır.
1812 yılında İstanbul’da büyük bir veba salgını başlar ve halk bu salgının nedeni olarak Melek Girmez Sokağı'ndaki fuhuşu gösterir. Salgın nedeniyle sokaktaki tüm meyhane ve genelevler yıkılır. Yerine sokağın kötü şöhretini unutturmak için Hidayet Camisi yaptırılır.
Daha sonraları yine İstanbul'da genelevler açılır. Devlet yasaklar koyar ama fuhuş ferman dinlemez.
Artık yasadışı genelevlerle baş edemeyen Osmanlı, 1884 yılında bir talimatname ile ilk resmi genelevi açar. Bir süre sonra Galata’daki genelev sayısı 100'ü bulur. 1915'te ise 359'a ulaşır.
Osmanlı tarihçisi ve devlet adamı Cevdet Paşa'dan öğrendiğimize göre bilinen ilk genelev patroniçesi ise Langa Fatma adında bir kadındır.
İstanbul'un zenginlerine hizmet eden bu genelevin yeri Edirnekapı'dadır.
Langa Fatma'nın yıldızı öyle parlar ki dönemin ünlü şairleri şiirlerinde ona methiyeler düzerler.
Genelevde çalışan kadınların 'Kartopu Şöhret', 'Gümüş gerdan Ülfet', 'Vuslat', 'Candayanmaz Zisan', 'Kaymak tabağı Servet' ve 'Ziynet' gibi lakapları varmış.
“Zarifane ve kibarane kâr-hanecilik eden” Langa Fatma'ya zabıtanın da gücü yetmezmiş çünkü...
Müşterileri İstanbul'da sözü geçen önemli kişilermiş: Ağalar, beyler, paşalar; Langa Fatma’nın genelevi kapısında sıra beklermiş.
Langa Fatma öldükten sonra genelevi kapatılmış ve bir daha onun ''ayarında'' bir genelev açılmamış.
Ünlü yazar Ernest Hemingway anılarında Karaköy genelevleri için ''Avrupa’daki refah döneminin en çılgın yılları bile buradaki fuhuşla yarışamaz" der.
