Üniversite sınavını kazanamamak dünyanın sonu olmasa da sınava girdiği ilk sene kazanamayanların üzerinde ister istemez bir stres oluşuyor. Bir sonraki sene için özgüveni yüksek olanlar bile ister istemez bu döngüye kendini kaptırıp olumsuz ruh halleri içine girebiliyor.
1. O kadar da çalıştım ama olmadı diye yaşanan hayal kırıklığı.
2. Acaba seneye de mi olmayacak tedirginliği.
3. Anne babanın yaptığı madem kazanamadın git çalış baskısı.
4. Üniversiteye giremezsem lise mezunu kalacağım stresi.
5. Bununla beraber gelen hiçbir zaman yaptığım işte yükselemeyeceğim korkusu.
6. Üniversiteyi kazanan arkadaşların kampüs hayatına özenme. Sürekli üniversitede kızlar teklif ediyor yalanlarına inanma durumu.
7. Tekrar hazırlanacak olmanın getirdiği stres.
8. Erkekler için ya hiç kazanamayıp uzun dönem askerlik yaparsam kabusu.
9. Bir sonraki girişte şehir dışı kazanılsa bile gitme zorunluluğunun yaşattığı korku.
10. Haftada 5 gün okul + 2 gün dershane serüveninden sonra sadece 3 bilemedin 4 günlük dershane hayatının getirdiği boşluk.
11. Bu boşlukla beraber yapılmaya başlanan saçma sapan işler.
12. Ayrıca dershaneye tekrar milyarlar bayılacak olmanın yaşattığı dram.
13. Akrabaların dalga geçervari sorularına ya da bilmem kimin oğlu/kızı şurayı kazanmış iğnelemelerine maruz kalmak.
14. Üniversiteyi kazanamayıp sevgilinin kazanmış olması durumunda yaşanan eziklik.
15. Babadan harçlık isteme stresi ve babanın sürekli gözüm üstünde bu son şansın şeklindeki tavırları.
16. Anneyle babanın bir sonraki sene sınava gelmeyecek olmasının yarattığı hüzün.
17. Ve tüm bu koşulların getirmiş olduğu stresle kendini yemeğe vurup aşırı kilo alma sorunsalı.
