Yazları Kur'an kursuna gönderilmek birçok çocuğun kaçınılmaz kaderiydi. O dönemlerden kalma anılar hala birçoğunun hafızasındadır.
1. Büyükannelerin ya da annelerin işlemeli mevlüt yazmalarını takmak. Şapşik görünmek...
2. Okuldaki en tembel çocuğun kurstaki en çalışkan çocuk olmasını bir türlü anlayamamak.
3. Her yaz Elif Cüz'üne tekrar başlayıp, Kur'an okumaya geçemeden okula dönmek.
4. Yaz boyunca kendini küçük Nihat Hatipoğlu kadar manevi hissetmek.
5. Ayakkabıları çıkarıp yerde oturarak yapılan ders düzenine giderek alışmak.
6. Kuran okurken tam odaklanamamak, hep başka şeyler hayal etmek.
7. Sekiz yaşında sık sık dürtmeye başlayan "cehenneme gideceğim" korkusuyla uğraşmak.
8. İlk iftarını beklerken aklınızdan çıkmayan koca bir köfte yüzünden neredeyse baygınlık geçirmek.
Yaz ayları Ramazan'a denk gelirse ilk oruç tutulurdu.
9. 75 yaşındaki sıra arkadaşın Nermin Teyze'nin senden daha azimli olmasına anlam verememek.
10. Evdeki bütün yaşlılara onlar öldükten sonra arkalarından Kur'an okuyacağına söz vermek.
11. İlk namazını kıldığında evden yükselen aferinlerle gururlanmak.
12. Kapıdaki ayakkabıların kokusunu dün gibi hatırlamak.
13. Namaz kılmaya çalışırken şeytan yüzünden hep başka şeyler düşünmek. (Çikolata, park, oyun oynamak, çizgi film, uyumak vs.)
14. Kurstan kankalarla hep cin hikayeleri konuşulduğundan geceleri korkmaya başlamak.
15. Kursun en çok bitmeyen ikramlarını sevmek.
16. Kurstan sonra çete ile dondurma yemeye gitmek.
17. Bir yazı daha yeterince oynayamadığını, yeterince koşamadığını ve yeterince uyuyamadığını düşünerek bitirmek. Çete ile sonraki yaz için sözleşmek.
18. Hafız olursanız bütün ailenize şefaat edebileceğinizin size sık sık söylenmesi. Omuzlarında büyük bir yük hissetmek.
19. Yaz boyu kendinizi 10 yaş daha olgun hissetmek.
Bonus: Kur'an kursunu ektiğin her gün, çok büyük günah işlediğini düşünüp vicdan azabı çekmek.
