Yiyip içmiş, ortalığı toparlayamadan uyuyakalmış. O uyku ne tatlıdır kimbilir... 

Bebek pudrası pişiklere sürülmez; bu şekilde etrafa saçılır. Minik kardeşimize hak veriyoruz. 

Bu kız kardeşler ne giyeceklerine bir türlü karar verememişler. Hal böyle olunca da bütün kıyafetleri ortalığa saçmışlar. İnsan fotoğrafa bakarken bile nasıl toparlanacak bu kıyafetler diyor... 

Ufaklığın yüzündeki "Yo, ben bir şey yapmadım ki!" bakışı paha biçilmez güzellikte. 

Suç aleti makas fotoğrafın sağ alt köşesinde. Ufaklığın yüzündeyse yaptığı şeye dair hiçbir suçluluk ifadesi yok. 

Suç ortağı: Evin sevimli köpeği. 

Yüzü de dahil her yeri boyadıktan sonra keyifle tuvalete girmiş. Hiç pişman değil... 

Adeta süt dökmüş bir kedi. 

Bizce de en güzeli çikolatayı bu şekilde parmaklayarak yemek, çocuk haklı. 

Koltuğu ne güzel boyamışlar değil mi anneciğim? Başka çocuklar yani...

Ufaklığın üzerinde şöyle yazıyor: "Annemi suçlamayın, kıyafetlerimi kendim seçiyorum."

Her yeri bir güzel boyadıktan sonra yaşanan huzur böyle rahat ve mutlu bir uyku uyumamızı sağlıyor. 

Kedi yaramazlık yapıyorsa ben neden yapmayayım demiş olsa gerek. 

Aslında çekmeceyi dağıtmıyor: Çekmeceyi içine girerek düzenlemeye çalışıyor. 

Döktüğü portakal suyunu bir yandan temizlemeye çalışıyor. "Hem dökerim hem de silerim."

İnsan en azından bahçede diye derin bir oh çekiyor. 

Çamura bulanmak insanın yüzünde ancak böyle tatlı bir ifade yaratabilir!