Kendisinden boşanan eski eşi Semine Eylence'yi, birlikte yaşamayı reddettiği için dövdüğü ve işlence yaptığı gerekçesiyle tutuklanan Recep Yılmaz, çıkarıldığı ilk duruşmada serbest bırakıldı.
Tahliye olduktan sonra oğlunu arayan Yılmaz “Annen ya benimle barışır veya ölür” diye tehditte bulundu. Terhis haberini bölge Eylence, “Beni kim koruyacak bu adamdan” dedi.
23 yıl her tarafında zorlama fark etti
İstanbul'un Esenyurt ilçesinde yaşayan Semine Eylence, 17 yaşındayken kaçırılıp tecavüze uğradığı Recep Yılmaz ile, ailesinin kendisine destek vermemesinin arkasından evlenmek zorunda kaldı. 23 sene evli kaldığı Yılmaz'dan üç çocuğu olan Eylence, evlilik her tarafında zorlama fark etti. Yaşadığı bu şiddete dayanamayan Semine Eylence, 3 sene önce Recep Yılmaz'a boşanma davası açtı. Yılmaz, davayı geri çekmesi için eşine zor uyguladı ancak Semine Eylence geri adım atmadı ve duruşma çifti boşadı.
Yardım çığlığını sosyal medyadan paylaşınca, kavgacı eski koca tutuklandı...
Yardım çığlığını sosyal medyadan paylaşınca, saldırgan eski koca tutuklandı...Destek çığlığını sosyal medyadan paylaşınca, agresif eski koca tutuklandı...Duruşma, saldırgan kocayı tahliye etti
Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığı, Recep Yılmaz hakkında kolay yaralama suçundan 1 yıl, silahla tehdit suçundan 5 yıl, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 7 yıl, hakaret suçundan da 2 sene edinmek üzere toplam 15 sene hapis cezasıyla yargılanmasını istek etti. Büyükçekmece 16’ncı Asliye Suç Oluşturan Mahkemesi’nde 30 Haziran’da hâkim karşısına çıkan Yılmaz savunmasında suçlamaları kabul etmedi. Hürriyet'ten Burcu Purtul Uçar'ın haberine tarafından mahkeme, 2.5 ay cezaevinde kalan sanığın savunmasının alınmış olması, tutuklu kaldığı vakit ve artık bir tutuklama nedeninin görülmemesi sebepleriyle sanığın tahliyesine karar verdi.
'Bu adamdan beni kim koruyacak?'
Tahliye haberini bölge Eylence, şunları söyledi:
“Dehşet içindeyim. Hemen askerdeki oğlumu aramış ‘Ya annen beni kabul eder ya ölür demiş’. Korkudan işe gidemedim. Ama para kazanmam lazım. Bu adamdan beni kim koruyacak? Terhis olduğunu öğrenince elim ayağım boşaldı. Oturdum bir saat kaderime ağladım. Adaletsizliğe üzüldüm. böylece çok şikâyet ettim ama onu. Devlet bunu bana nasıl yapar? Böyle insanları dışarı salıp da ne olacak? Bana ne vakit sıra gelecek diye mi bekleyeceğim? Beni kaçırdığında ‘Ya benimle yaşayacaksın veya öleceksin. Diğer çaren yok’ dedi, kafama tabanca dayadı.Ben bu vefat korkusuyla yaşayamam ama fikir sağlığımı kaybederim. O psikolojiyi atlatamıyorum rüyalarıma giriyor. Kafamı duvarlara çarpa çarpa dövmekten duvarlar kan olurdu daima. Sevmediğim bir insanla ömür geçirdim ben. Çocuklarım için her şeye katlandım. O adam çalışıp evine bakmadığı için ben defalarca çalıştım. Çocuklar ilkokuldan beri çalışıyorlar. Yıprandılar. Gün yüzü görmediler. Ne isterdim biliyor musunuz yalnızca 1 gün bile olsa mutlu olmayı. 1 gün bile mutlu olamadım şu hayatta ona üzülüyorum.”
